Fridom!

Dei andre sitt blikk
Blikket dømmer
Korleis får eg dei til å forstå?
Nei. Eg rømmer!

Hjarta seier meg:
Snu, fortel dei og lev
Men blikka deira er der
Redsel, dei meg gjev

Dei andre
Dei har mange grunnar
Dei ramsar dei opp
frå sine hatfulle munnar

Min fridom
betyr ikkje mykje
Eg bør gjere som dei fleste
Gløyme min lykke

Men så høyrer eg nokon
som kviskrar meg i øyra
"Kva har du gjort gale?
La meg få høyra"

Eg snur
Vender heim
Eg fortel
Eg lever

Så kjem blikket

Og eg
Mitt hovud hever